طلاق و شرایط طلاق در کشور ایران
طلاق و شرایط آن در قوانین ایران
متداول ترین راه انحلال ازدواج دائم، طلاق می باشد. طلاق یک عمل حقوقی یک جانبه است که بر اساس قانون به اختیار مرد می باشد. مانند حقوق تمامی کشورها بخشی از قانون کشور ما نیز مقرراتی را برای این عمل حقوقی اختصاص داده است ماده 1133 قانون مدنی تا ماده 1149 همین قانون در رابطه با طلاق وضع گردیده است ما در این نوشتار در خصوص طلاق مباحثی را ارائه خواهیم داد.
اقسام طلاق از حیث متقاضی آن
به موجب ماده 1133 قانون مدنی طلاق به اراده مرد قرار داده شده است به این ترتیب که او هر زمان که خواست می‌تواند تقاضای طلاق نماید، ولی در مواردی زن نیز می تواند با وجود شرایط مقرر در سایر مواد قانون از دادگاه تقاضای طلاق نماید بنابراین بر اساس قانون ایران طلاق ممکن است از جانب هر یک از زوجین تقاضا گردد.
نکته‌ای که ذکر آن در این قسمت لازم می نماید این است که در حقوق ایران علاوه بر اینکه متقاضی طلاق، ممکن است مرد یا زن باشد، موردی نیز وجود دارد که در آن هر دو طرف متقاضی طلاق هستند و در آن توافق دارند که به آن اصطلاحاً طلاق توافقی گفته میشود. اعمال این طلاق با موافقت هر دو طرف صورت می‌پذیرد. طلاق توافقی شامل طلاق خلع و طلاق مبارات می گردد که توضیح این دو طلاق در ادامه خواهد آمد.
درخواست طلاق از جانب مرد و تشریفات آن
در خصوص درخواست طلاق از جانب مرد باید توجه داشت که برای وی محدودیتی وجود ندارد. به عبارتی دیگر مرد می‌تواند در هر زمانی از دادگاه تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش جهت طلاق را بنماید. البته ثبت طلاق در این مورد منوط به این است که مرد حقوق مالی همسرش از جمله مهریه و نفقه، اجرت المثل و شرط تنصیف دارایی را بپردازد یا آنکه زن در خصوص حقوق مالی اش رضایت دهد یا آنکه مرد حکم اعسار (عدم توانایی برای پرداخت یکباره حقوق زن) دریافت کند و در نتیجه از پرداخت یک باره حقوق مالی زن معاف شود.
بنابراین مرد برای طلاق دادن همسرش باید به دادگاه رجوع نموده و دادگاه موضوع را به داوری ارجاع دهد و پس از صدور گواهی عدم امکان سازش برای اجرای صیغه طلاق و ثبت آن به دفترخانه رسمی ازدواج و طلاق مراجعه شود. ثبت طلاق به موجب گواهی عدم سازش منوط به قطعیت آن است. رای قطعی رای است که قابل واخواهی و تجدیدنظر نباشد. دفترخانه پس از پرداخت مطالبات زن از سوی مرد صیغه طلاق را جاری می نماید و آن را ثبت می کند. توجه داشته باشید که هیچ مردی نمی‌تواند حقی را که قانون برای او نسبت به طلاق همسرش پیش بینی کرده است اسقاط کند زیرا خلاف اخلاق حسنه و قواعد آمره راجع به خانواده است.
بیشتر بخوانید: طلاق در اسلام و احکام آن
باید توجه داشته باشید که مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش سه ماه از تاریخ ابلاغ رای قطعی یا قطعی شدن رای است. در صورتی که ظرف مهلت مقرر گواهی به دفترخانه تسلیم نشود یا ظرف سه ماه از تسلیم، مدارک لازم ارائه نگردد گواهی صادره از درجه اعتبار ساقط شده و کلیه توافقاتی نیز که گواهی مزبور بر اساس آن صادر شده از بین خواهد رفت. چنانچه مرد، قادر به پرداخت حقوق مالی همسرش نباشد ولی در موعد اعتبار گواهی عدم امکان سازش گواهی مبنی بر طرح دعوای اعسار را به دفترخانه تسلیم کرده باشد اعتبار گواهی عدم امکان سازش تا تعیین تکلیف اعسار به قوت خود باقی خواهد بود.
در صورتی که مرد در مهلت سه ماهه به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش تسلیم کند؛ در صورتی که زن ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نگردد سردفتر به زوجین اخطار می کند برای اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند و در صورت عدم حضور زن صیغه طلاق جاری و سپس ثبت می شود و به اطلاع زن خواهد رسید.